इथे ऊन अन् गर्द सावली, इथेच प्रेमळ निसर्ग माऊली |
इथेच झाडे, पाने अन् फुले
रसाळ फळांची रास इथे |
पिवळे पान, पर्णहीन वृक्ष इथे,
इथेच वटणे, भकास होणे |
कोंब, डिर अन् नवपल्लवी,
इथेच हिरवळी पुन्हा बहरणे |
दगड, धोंडे, माती इथेची
खाचा, खळगे रस्त्यावरती |
इथे हिरवळ, सुवास दरवळ,
चरणी गालिचे गार इथे |
चित्र विचित्र त्या गडद सावल्या,
इथेच भिववीती कोमल हृदया |
वाऱ्याच्या झुळूके सरशी,
इथेची पसरतो सुगंध रानी |
गडद रजनी, चमकते तारे,
इथेची येतो चांद कवडसा |
मी रंजना राव, मुंबईस्थित ब्लॉगर, लेखिका, असून महाराष्ट्र शासनाच्या शिक्षण विभागात प्रशासकीय अधिकारी आहे.
मातृ भाषेतून माझे विचार आणि अनुभव यांचे, कथा कथना द्वारे हजारो वाचकांना वेगळ्या जगाची सैर करवून आणते. 💖
माझा लेखन प्रवास मी कर्जत येथे शिक्षिका असताना 89′ ला सुरु झाला.🕰️
माझ्या ब्लॉगवर तुमचा स्वागत आहे.
तुम्ही येथे आलात आहात याचा आनंद आहे!
on निसर्ग 😊 on ‼️माझे slogans ‼️ on Yoga on “तू सदा जवळी रहा…” भाग – 46 on Yoga
भाग -1* एक आई, बायको, नोकरी करणारी महिला आणि सर्व जबाबदाऱ्या पार पाडणारी रश्मी, देवघरात 🕉️ 🙏 सुखावते…भाग -2* बाल मैत्रीण 🙋💁ज्योतीची भेट, पती – राजेशचे प्रताप, आई;
भाग – 41* सर्वगुण संपन्न, दिन विशेष – वेगळ्या पद्धतीने, मुलाखतीचा मतितार्थ काय ❓️भाग – 42* नेमकं काय मिस केलं रश्मीने ❓️ वेगळी, “मी मुंबई”,
खूप शिका. चांगले मार्क्स मिळावा, चांगली नोकरी मिळेल. भरपूर पगार मिळेल. हे परंपरागत मिळालेले उपदेश घेऊन मोठी झालेली आपली पिढी….सगळ्यात आहे पण कशातच नाही अशी
5 Responses
अतिशय सुंदर कविता आहे.
Thank you Vandana ji
Khup chaan
Thank you Abhijit ji🙂
अभिजित सर, आपण “निसर्ग“ कविता वाचून देलेले अभिप्राय शिरोधर्य. माझे इतर साहित्य वाचून सूचनाआणि आभिप्रायदिल्यास पुढील साहित्य निर्मितिसाठी उपयोग होईल. धन्यवाद👏