मन थोडे कातर झाले …
भावनांना शब्दबद्ध केले,
अश्रुना दिली मोकळी वाट 💧💧
ओंजळित मातृ स्मृतीची पहाट …👩👧
दीप घरात🌟🏛 , दीप दारात,
दीप शहरात, दीप आसमंतात… 🌈🌟
झाल्या दिव्यांच्या ओळी,
मातृ स्मृतीची दिवाळी ….
आईला लपवले हृदय कप्यात, ❤
चावीचा तळ मन पटलात …🗝
सग्या सोयऱ्याच्या घरी
मग नेहमीची दिवाळी
सर्वत्र नेहमीचीच दिवाळी…
मी रंजना राव, मुंबईस्थित ब्लॉगर, लेखिका, असून महाराष्ट्र शासनाच्या शिक्षण विभागात प्रशासकीय अधिकारी आहे.
मातृ भाषेतून माझे विचार आणि अनुभव यांचे, कथा कथना द्वारे हजारो वाचकांना वेगळ्या जगाची सैर करवून आणते. 💖
माझा लेखन प्रवास मी कर्जत येथे शिक्षिका असताना 89′ ला सुरु झाला.🕰️
माझ्या ब्लॉगवर तुमचा स्वागत आहे.
तुम्ही येथे आलात आहात याचा आनंद आहे!
on निसर्ग 😊 on ‼️माझे slogans ‼️ on Yoga on “तू सदा जवळी रहा…” भाग – 46 on Yoga
पृथ्वी गोलावर मातृभूमीत उभ्या असलेल्या मला दिसला एक झोत प्रकाशाचा, गंध घेऊन झुळूक आली वाऱ्याची, जलधारानी शहारली तनु, निळ्या आकाशात घेवून गेली विहारायला पंखाशिवाय.पंच महाभूतांच्या
🙂: चला करू अभियानस्व छ ते चे ठेवू भान ‼️ 🙂वाचतो आम्ही आवडीनेइतर कामे सवडीने ‼️ 🙂 रोज वाचतो कथा, कविता छानमनोरंजनासोबत वाढते द्न्यान ‼️
लाल भडक जास्वंद शोभतो हिरव्या दुर्वांसहशुभ्र मोगरे हळू बिलगती त्या हर त्रिदळा ॥कृष्ण मंजिरी लाजुन स्पर्शे नील गोकर्णागोड गुलाबी गुलाब खूलतो लेऊन स्वपर्णा ॥१॥ जमला
अमूल्य मूल्ये ❗️😊 आज – काल दैनंदिन जीवनात इतके व्यस्त आहोत का आपण की, जीवन मूल्यांचे मूल्यच राहिले नाही. जर महत्व नसेल तर का
